Bijzondere gebeurtenissen in Italië

“Heel bijzonder was dat we op de terugweg met elkaar deelden wat mensen aan ons hadden verteld. We kwamen erachter dat we, zonder dat we die dingen op dat moment van elkaar wisten, precies hiervoor hadden gebeden.“

Missiereis
Onlangs hadden we in Italië een Nederlandse groep jongeren uit de NGK Arnhem te gast. Een missiereis, zoals we dat noemen. We faciliteren deze reizen voor jongerengroepen (waar gewenst ook voor ouderen overigens) en voor bijvoorbeeld studenten van bijbelscholen en missionaire opleidingen. We trokken een weekje intensief met deze groep op en de uitvalsbasis hierbij was vanzelfsprekend 'onze' kerk in Verbania. De groep was hier te gast in de zondagse dienst, tijdens een jongerenavond en bij de wekelijkse gebedsavond. Een van de jongeren schreef over de dienst op zondag: “Voorafgaand aan de dienst kon je naar een ruimte voor gebed. Er werd in verschillende talen hardop gebeden, met veel expressie (dus niet zachtjes of mompelend, maar echt overtuigend en met handgebaren). Heel anders dan in Nederland en bijzonder om zo mee te maken.”

"Er werd in verschillende talen hardop gebeden, met veel expressie."

Het werk van de Heilige Geest
Op maandagavond was er een speciale avond voor de jongeren uit Verbania en de Nederlandse. Jongeren. Een interactieve avond waarbij we de jongeren met elkaar lieten kennismaken, naar elkaars getuigenissen luisterden en ook voor elkaar gingen bidden. Na afloop van de avond bleek nog maar eens hoe krachtig de Heilige Geest aan het werk was: “Heel bijzonder was dat we op de terugweg met elkaar deelden wat mensen aan ons hadden verteld. We kwamen erachter dat we, zonder dat we die dingen op dat moment van elkaar wisten, precies hiervoor hadden gebeden.“  Een geweldige ervaring.

Einde van het pad
Tijdens een uitdagende bergwandeling gingen we in wisselende tweetallen met elkaar in gesprek over het geloof en meer specifiek over Gods plan en je leven. Doordat ergens midden in een bergachtig bos ineens het pad ophield, werd de wandeling overigens wel heel uitdagend: “We hebben, ik gok, wel 45 minuten door de ‘bushbush’ geklauterd. Erg pittig, want daardoor moesten we veelvuldig over boomstammen en takken klimmen, zonder te weten of we wel in de goede richting gingen.”

Persoonlijke verhalen van vluchtelingen
Ook draaiden we een dag mee bij een organisatie voor het werk onder vluchtelingen, gestart door leden van een familie die ooit zelf vluchteling waren omdat ze christen waren geworden. We hielpen deze dag onder andere hands-on mee in een van de opvangcentra. Zo werkten we samen met de aanwezige vluchtelingen in de tuin, maakten we de woonruimtes schoon, kookten we samen een Hollandse maaltijd en dansten met elkaar op Afrikaanse muziek. Maar vooral luisterden we naar alle onvoorstelbaar heftige verhalen en probeerden we iets van Jezus liefde te laten zien voor deze mensen die alles achter zich hadden moeten laten. Vrijwel allemaal hadden ze de gevaarlijke tocht over zee gemaakt en veel van hen hadden (onderweg of al in het land waar ze vandaan kwamen) vrienden of familie verloren.

De straten van Milaan
Op de vrijdag waren we in Milaan waar we optrokken met onze collega’s Martin & Gloria en met een CAMA-team uit de Verenigde Staten die deze week ook in Italië op missiereis waren. De middag gingen we samen de straat op rondom het centraal station van Milaan. Hier leven ontzettend veel vluchtelingen op straat, wachtend op een mogelijkheid om door te kunnen reizen, in afwachting van documenten of omdat ze om andere redenen vast zijn komen te zitten. Veel van deze mensen hebben helemaal niets en waren dolblij met de bananen en de flesjes water die we hen konden geven. “Vooral even menselijk contact was voor ons een kleine moeite en voor deze mensen een groot gebaar. Eigenlijk zouden we dit ook in Arnhem vaker moeten doen.”

"Eigenlijk zouden we dit ook in Arnhem vaker moeten doen.”

Bemoedigend bezoek
We sloten de week af in Varese: “Hier is een kleine kerk die 20 jaar geleden is opgericht door een Nederlands echtpaar. De kerk heeft weinig jonge leden, waardoor de jongerengroep maar uit zo’n 5 mensen bestaat. Ons bezoek was voor hen een enorme bemoediging. Het was leuk om ervaringen uit te wisselen en we hebben gezongen, gebeden, elkaars taal geprobeerd te leren en ondertussen lekker gegeten.”

Gevarieerd programma
De groep was verder aanwezig bij de wekelijkse gebedsavond in Verbania, had veel ontmoetingen met mensen, ze maakten een lokaal kastanjefeest mee en brachten ook nog een bezoek aan onze vrienden Jürg en Tina van CZ Brig. Een Zwitserse gemeente, dichtbij Italië, maar in een heel andere context en situatie. Leerzaam en bemoedigend. 

Voor het eerst in een kerk
Gedurende de week verbleef de groep in het hostel in Verbania.: “In ons hostel zaten ook vluchtelingen, dit sluit eigenlijk heel mooi aan bij het doel van onze week. In het hostel ontmoetten we gisteren ook een meisje dat al een jaar door Europa reist, dit weekend zou ze naar Nederland gaan. Wij hebben haar een rit aangeboden en een slaapplaats. Zondagochtend is ze met ons meegegaan naar de kerk, voor het eerst in haar leven. Bijzonder hoe dingen kunnen lopen!”

"Zondagochtend is ze met ons meegegaan naar de kerk, voor het eerst in haar leven."

Bekijk hier een video waarin de groep in de NGK Kruiskerk Arnhem terugblikt op deze reis.  

Alle citaten zijn overgenomen van een van de deelneemsters van deze reis.